Auteur: admin

Net weer thuis van mijn maandelijkse Mahjongg competitie.
Dat doe ik al jaren met grotendeels mensen die ik nog van mijn linkse universiteitsverleden ken.
Al sinds jaar en dag spelen we in het bovenzaaltje van de Beiaard, behalve in september, want dan moet er aldaar ontgroend worden.
In beider belang: wij willen daar absoluut niet bij zijn, en zij kunnen ons dan missen, dus al bijna traditioneel zitten wij dan in de zusterkroeg De Bekeerde Suster, alwaar ze vanavond (helaas) het naastgelegen zaaltje ook aan een dispuut verhuurd hadden.
Ondertussen zitten er vast al jaren individuele voormalig leden uit disputen in mijn zaken- en wellicht ook vriendennetwerk, maar van het collectieve bralgebeuren gruw ik nog netzo als 25 jaar geleden bij mijn introductie op de universiteit.
Het lawaai uit het naast gelegen zaaltje van vanavond negerend won ik vanavond heftig, dus dat is dan toch weer mooi meegenomen

De afgelopen weken maakte ik mij even zeer persoonlijk verklaarbaar zorgen over de zeer nabije toekomst van GroenLinks terwijl we in de peilingen toch een opstekende boost kenden.
Ik was druk bezig met het voor elkaar krijgen van de aan mij toebedeelde workshops voor het Discussie in de Tent weekend dat ondertussen toch wel heel dichtbij komt: terwijl het bungalowgezelschap al geregeld is (inclusief invitatie voor de blogbungalow), we 6 mens sterk uit Amsterdam poolen (ja car) bleven er nare onaffe kantjes aan de workshops ondanks mailtjes, bedes, belletjes. Mijn uitgaande mailbox leek even overbelaster dan de inkomende mailbox en ik begon het somber in te zien, meer tijd er insteken bijna geen optie -heb ook nog een persoonlijke wens en maatschappelijke verplichting om wachtgeld te compenseren, liefst overbodig te maken door inkomsten en soms helpt nog meer tijd er in steken ook niet.
Gelukkig kon ik na een positief telefoontje van vanmiddag een krul door workshop

Of ik de ramen van mijn slaapkamer vannacht open wilde laten staan, vroeg hij
Op het eerste gezicht een romantisch sprookje.
Maar hij was de schilder
en ik
ik vond het toch een beetje eng om mijn raam open te laten staan terwijl daar een steiger onder stond.
Een beetje schijterig vond ik dat wel.

Van te voren even stressen.
Al die kampeerspullen voor een weekend van de zolder, in de auto en er weet uit, met de A1 in de verbouwing ook vet in de file,
maar als je dan eenmaal je tent hebt staan, je stoeltje neerzet en om je heen kijkt, dan weet je meteen weer waarom kamperen zo lekker is.
Mijn moeder vierde nietda t ze 65 werd, maar deed dat wel met ons allen op mijn favoriete Nivon camping.
Uiteindelijk hadden we maar 1,5 uur regen en bleef het voor de rest droog.
Er waren zo weinig campinggasten dat de konijntjes en eekhoorntjes ook overdag veelvuldig te zien waren.
Helemaal lekker.

De scholen zijn weer begonnen, de spandoeken hangen boven schoolroutes, met Tim wen ik samen aan de nieuwe juf, klas, kinderen en ouders (per slot van rekening krijg je als ouder die toch ook weer allemaal nieuw), Lotte heeft haar boeken en nu ook haar rooster en mag morgen week aan de bak, Mick is sinds een week student en loopt introductieprogramma’s, maar het echte weer naar school gevoel kreeg ik toch toen ik vanavond weer een mailtje kreeg “lieve vegers wie gaat er donderdag weer mee het schoolplein vegen”.
Ik verheug me er nu al op en mijn langzaam geschoold veegoog zag inderdaad dat dat zo na de vakantie best weer een keertje mocht gebeuren. Mijn tafelmoederklusje ben ik kwijt (helpen de tafels te leren hoeft volgens mij niet meer in de bovenbouw, maar daar komt vast wel weer wat voor terug), maar het vegen blijft: laat de herfst maar komen.

Dit weekend weer Uitmarkt.
Traditiegetrouw al jaren het evenement om met vrienden af te spreken bij bepaalde voorstellingen of bandjes, daar begonnen we bij de start van het studeren al mee, dus zie eerder item al 25 jaar geleden.
Vanavond was ik op de openingsborrel van de Uitmarkt in het nieuwe spannende gebied achter Centraal Station.
Vrienden stuuren al een programmasuggestie via www.uitmarkt.nl.
Toch wat anders dan zaterdagochtend in het Parool aanstrepen waar je eventueel naar toe wilt.
Het wordt vast weer een heel mooi Uitmarktweekend.

Mijn wereld vernauwt zich dezer dagen tot papierbak, grof vuil en de gebruiksaanwijzing van in elkaar zet bedden:
Ikea is erg, maar als je niet bij Ikea koopt kan het erger: als de Denen de bedrijfsgeheimen van de Zweden stelen, en de verrekijker is niet scherp genoeg, dan ben je verder van huis, maar goed uiteindelijk lukt alles toch wel weer een keertje.
De inhoud van de ene en de andere kamer kwamen elkaar op de trap tegen, en de passage verliep zonder al te grote twist: twee pijnlijke ruggen van sjouwen en schroeven, heel veel bagage voor de vuilnisman, maar hoe het zou moeten zijn begint te gloren. Morgenmiddag een zakelijke afspraak in huis, de testcase of we het voor die tijd weer genoeg onder controle hebben.

Een echte begin maandag:
Tim voor het eerst naar groep zes
Mick zijn eerste dag sociale introductie aan de VU, gaf Marco en mij speciaal gevoel bij het ontbijt: ik 25 jaar geleden, Marco 24 jaar geleden aan ook aan die introductie, het stond ons allebei nog helder voor de geest. Clich

Nog dwalend door de vele foto’s:
Lotte viert haart 17e verjaardag.
Met haar verjaardagsdatum 31 juli viert Lotte haar verjaardag regelmatig op de meest exotische plekken, bijna altijd midden in de vakantie: na San Francisco, Italie en diverse malen Frankrijk hier nu in de trein van Chicago naar Denver.
’s Ochtends zongen we in de hotelkamer in Chicago en ontbeten we met cadeautjes in een amerikaanse breakfasttent.
Hier het avondmaal met op de achtergrond het weidse soms lege amerikaanse landschap op de achtergrond met heel vaak het gele koren licht.

Terug van vakantie, zaterdagavond een weg zien te vinden in 1024 foto’s terwijl Marco boven druk aan het editten is op filmmateriaal.
Ik struin door de foto’s, geniet, maar vraag me ook moedeloos af hoe daar ooit een “webbable” selectie van te maken is.
Tijd om na het veelvuldig genieten van You Tube filmpjes als oefening maar een eerste zelf up te loaden (dat had ik al met al toch nog nooit gedaan).
Lotte filmt een werkende geiser met haar fotocamera:

Voor een webcam op de echt grote jongen The Old Faihfull kijk hier