Auteur: admin

De Band als in “The Band” was er ook volop.
Vrijdagavond los op Oh My God, de ouders van de zanger bijna mijn buren op het kampeerveld en met als afsluiting natuurlijk Oh My God van de Kaiser Chiefs.
Zaterdagavond veilig en vertrouwd om Dick Hout en de Planken, bijna de huisband van de VU tijdens mijn studie en spelend op ons trouwen een band waar ik dus wel een band mee heb.
Zondagavond, eigenlijk ingezet voor de jongeren, Quality Export.
De muzikale band tussen Ierse Folk Punk en de traditionele volksdansmuziek binnen het Nivon van vroeger werd snel gevonden: van jong tot oud stond op de dansvloer bij een spetterend optreden. De onbetwiste hit van het Pinksterkamp 2007, gelukkig verkochten ze een CD om thuis verder te kunnen genieten.
Her en der nog wat ongeruste moeders die hun kinderen door de zaal zagen pogo’en en stage diven, maar op zijn Nivon’s zonder gevaar voor de kleintjes en de voorzichtige dansers.
Op zo’ n feest weet je als stagediver zeker dat je opgevangen wordt. De drummer die na het optreden niet alleen zijn drumstokjes de zaal in zwiepte maar ook zeer enthousiast zijn ouders bedankte voor het feit dat ze op het Pinksterkamp kampeerden, illustreerde het thema band daarmee nog eens extra mooi.
Aan het begin van de nacht gaven zij samen met de percussiejongens van circus Poeha nog een spontane akoestische afterparty op het jongerenveld waar ik op gepaste afstand samen met de ouders van de drummer nog enorm van heb genoten. Het was dan wel niet nachtelijk stil op het jongerenveld, maar wel erg saamhorig en muzikaal.
Maandag sloot de salsa jongeren groep Fuego van de Muziekschool Amsterdam het Pinksterkamp muzikaal af waarbij de deelnemers aan de workshop salsadansen ruim de gelegenheid kregen het geleerde in praktijk te brengen.
Als we het gastenboek mogen geloven, dan kunnen we de muzikale programering van dit jaar zo kopieren naar volgend jaar.

Even tussendoortje.
Vanavond eventjes een heel andere band.
We brullen dit gezinswijs al weken mee, niet altijd makkelijk.
Probeer maar eens 5 keer achter elkaar Ruby te zingen zonder dan de “b” per ongelijk in een “w” verandert.
Vanavond lekker naar paradiso.
Vreselijk veel zin in.

Update:
Het concert was helemaal te gek, zie het verslag van collegalogger en concertgenoot Paul.
Mijn 1.54 en de populariteit van de Kaiser Chiefs samen, maakten dat ik niet op mijn favoriete richeltje bij de bar stond, maar veilig bovenaan met goed uitzicht.
Met een ladder vanaf het podium klom de zanger naar het balkon en zong op nog geen meter afstand verder, gaaf dichtbij en een absoluut Kodakmoment

De ontvangst

Mijn enthousiaste stukjes over Pinksterkamp worden steevast te lang, dus dan maar in delen.
Ik heb net de laatste restjes modder onder mijn nagels weggehaald (opruimen in de regen).
Het thema “De Band” voor het Nivon Pinksterkamp deed het helemaal:
Met Job Cohen als openingsspreker, die daarnaast ook nog Twister speelde met de jongeren, in debat ging over de gevaren van alcohol, een fotowedstrijd over de band die prachtige foto’s opleverde (binnenkort te zien op de website), ruim 800 bezoekers, een jongerenveld met lounge en fantastische begeleiding vanuit Nivon Jong, heel veel zingen, multimedia maken, karaoke, disco, muziekinstrumenten maken, circus Poeha, salsadansen, jumpstylen en heel veel muziek.
Ik liep heen en weer tussen de band met mijn familie op het veldje en de band met de medeorganisatoren.
Als vanouds een groot feest. Het meehelpen bij de organisatie maakte het feest alleen nog maar groter.
Volgend jaar gewoon weer.

Geloof dat ik bijna geen pap meer kan zeggen, terwijl mijn foto’s zich inladen, gaap ik de douche in.
Pinksterkamp 2007 zit er op.
Ik vond het gaaf, maar eerst even slapen nu.

Morgenochend in alle vroegte, eerst Marco om 8.30 afzetten in Venray, om daarna de auto te hebben.
Dan: Pinksterkamp.
Al jaren mijn jaarlijks feestje: gezellig, gemeenschapszin, evenement, veel activiteiten en clubgevoel.
Dit jaar voor het eerst als vrijwilliger in de organisatie, dus heb ik naar het feestje toegeleefd, met vergaderingen, met het modereren van de PiKa Hyves, met het maken van afspraken met sprekers en bandjes.
De laatste dagen staat de mailbox en de telefoon vol van regeldingetjes waardoor het ook weer extra gaat leven.
In plaats van zoals voorgaande jaren lekker in de stress uit het werk vrijdagavond in de pinksterfile en hopen dat je je tent op tijd hebt staan voor de opening, nu al morgenochtend aanwezig, bouwen aan de tenten en de inrichting, vergaderen op donderdagavond voor de laatste afspraken en vrijdag lekker aan de slag.
De voorpret is enorm en ik ben heel benieuwd op welke manier ik dit Nivon Pinksterkamp vanuit de organisatie ga genieten.
Ik heb er zin in , het weer ook, dus met het volste vertrouwen.
Vanaf morgenochtend los en vol op in de natuur.

Maandagavond met GroenLinks aan de toekomstdiscussie.
De eerste bijeenkomst ook van het strategiepanel.
Eerst maar een beetje afbakenen, want met goede zin is alles “strategie” en kun je ook veel inhoudelijke discussie over beginselen en interne partijorganisatie naar je toe halen.

We verkenden een hele zwik aan strategische vraagstukken, zochten naar de beste mogelijkheden om die in de juiste discussie etalage te zetten of van stukkenschrijvers, woordvoerders te voorzien n aanloop naar het festivalweekend “discussie in de tent”
De combinatie van de verplaatsing van de politiek, globalisering, mediacratie en de vraag wat doen we met GroenLinks 2.0 lijkt zijn discussie etalage toch wel echt op het net te willen hebben.
Wat gebeurt er als je kiezer steeds individueler en diverser van nieuws voorzien wordt, als de aandachtsspanne voor veel mensen niet langer meer kan duren dan de lengte van een You Tube filmpje, als de mediaconsumptie verandert, hoe beinvloed je dat dan, hoe blijf je in contact met de nieuwsconsument die ook producent is geworden, en hoe blijf je dan trouw aan de boodschap dsat wij nooit simpele oplossingen verkopen voor complexe vraagstukken.
Is er een GroenLinks 2.0 en zo ja wil je dat, is dat GroenLinks 2.0 indivueler of collectiever gericht, wordt dat breder of intelectueler?
Welke bijdrage kan je daar aan leveren en hoe laat je dat voor je werken?
Gelukkig zitten we nog in de spuifase van het proces en is vooralsnog het opwerpen van de vraag voldoende.
Ik heb m nog niet zo 1,2,3, en zeker niet binnen het tijdsbestel van een You Tube filmpje beantwoord.

We vonden onszelf heroisch Tim en ik:
het zou 14 graden worden, in Amsterdam regende het, in Apeldoorn nog steeds.
Maar eenmaal in Eerbeek scheen de zon:
we haalden eieren bij de boer, deden boodschappen op de fiets, lazen en dobbelden dat het een lieve lust was en sliepen koude maar lange nachten.
Waarom vergeet je toch zo snel dat dat zo lekker is?
Onze tent staat er nog: vanaf donderdag weer.

Afgelopen zaterdag was er Cultureel festival in Oud-West, rond de Hallen en op het Bellamyplein.
Na jarenlang altijd kleine podia in ons bescheiden stadsdeel, stond er nu opeens een echt groot podium dat prachtig aansloot op de overkappingen van de Hallen.
Het eerste kwartier heb ik alleen maar naar dat podium en de Hallen gekeken.
Leuk om te zien dat de artiesten soms ook groter worden op zo’ n podium.
Ik keek en luisterde met veel plezier naar Christophe Chaplet, de franse Oud-Wester die mij eerder inspireerde tot het 14 juli feest op het Da Costaplein.
Ook hij klonk anders, groter dan zomaar spontaan op het pleintje of in een klein theatertje.
Naar zo’ n podium, mogen de volgende keer nog veel meer mensen komen luisteren.

Wij zijn hier in huis niet zo van de vroege.
Marco is de laatste tijd wel steeds heel vroeg weg, maar de rest telt de minuten en de repeatknop van de wekker, waardoor het op tijdstip “bijna te laat” vaak dringen is in de badkamer.
Zo niet vanochtend…
Er ging een wekker, er vloog een deur open en toen ik eenmaal beneden was zat daar een kant en klare Mick heel vroeg naar het eindexamenjournaal te luisteren.

De tijd dat ik de eindexamenbeschouwingen in de krant nog las omdat ik nog precies wist hoe spannend dat was en het moment dat ik ze nu lees omdat mijn oudste zoon eindexamen doet, lijken wonderlijk snel in elkaar overgelopen.

De kop is er af en Mick was niet ontevreden.
Marco vanuit een website in Amerika en ik met de orginele opgave, kregen het verzoek zijn examen Nederlands ook te maken. Een s kijken hoe we dat er van af gaan brengen.

’t zit er even niet in.