Webwereld Saranna Maureau

Onafhankelijk van elkaar bedachten wij hetzelfde.

Onze zondagswandeling ging dus niet naar strand, bos of duinen, maar naar de Ceres terminal om te bekijken hoe het laden en lossen van dit containerschip in zijn werk zou gaan. Per slot van rekening was het nieuws.

Gelukkig voor Ceres, wat minder gelukkig voor ons, ging het overladen kennelijk zo snel dat de Ceres terminal zondag toch weer een desolate aanblik bood. Een medewerker wist ons te vertellen dat het allemaal perfect gegaan was.

Toen wij dan maar doorreden naar IJmuiden om even een visje te eten, zagen we toch gelukkig net nog het containerschip het ruime sop kiezen.

We gaan het zeker nog een keer wel echt zien, maar zullen dan sneller zijn.

Lees verder “De boot gemist”

Ons weekend stond in het teken van een blije Tim die 7 werd. Groot feest. Grote zus Lotte besteedde al haar lucht en twee uur van haar tijd aan een superverjaardagsballonnenclown.

Los van alle feestelijkheden kregen wij een ernstige verstopping die de buren lekkage en een nat bed bezorgde en Marco veel en lang vies werk.

Zondag stond in het teken van opruimen, spelen met cadeaus en het voorbereiden van de traktatie op school

Lees verder “Feest”

Morgen een zoon die 7 wordt.

Daarnaast een boel werk voor het stadsdeel en gisteravond een avondvullend etentje met het presidium als afscheid van onze voormalige secretaris en ondersteuner van het Bestuurlijk Overleg Stadsdelen. Erg gezellig en lekker gegeten, maar de tijd voor het vullen van het weblog ontbrak daardoor.

Natuurlijk gaat ook de verjaardag van Tim voor, dus even geen nieuws

Lees verder “Even druk met andere zaken”

Dinsdagavond hadden wij een in mijn ogen zeer constructieve raadsvergadering. De onderwerpen die op tafel lagen waren niet de minste in zo’n brede coalitie als wij met elkaar in Oud-West hebben: veel parkeren en vastgoedbeheer.

Mijn enige agendapunt werd afgehamerd, dus al te veel zweet van mijn kant zat er niet in. Ik genoot van de discussies en ook van de wijze waarop de partijen reageerden op elkaars Algemene Beschouwingen.

In het dualisme en met nieuwe afspraken blijft het regelmatig zoeken over hoe dit nu weer moet. De gewenste poging om als raadsfracties meer met elkaar dan met het DB in debat te gaan, ging volgens mij best goed.

Raar en volgens mij ook onbevredigend voor velen is het format waarbinnen de raad voor het reces Algemene Beschouwingen houdt, het DB zaken hieruit gedurende de begrotingsbesprekingen in de programbegroting verwekt, maar waarbij het DB pas in november reageert op de tekst van de Algemene Beschouwingen.

We hebben het voor dit jaar zo afgesproken, maar als ik de geluiden op de wandelgangen zo hoor, is dat vanaf volgend jaar anders. In mijn beleving zou dat ook terecht zijn. Algemene Beschouwingen in Juni en reageren in November: daar zit teveel tijd tussen.

Vorig jaar hadden we vlak na ons gemeenschappelijk werkbezoek raad. Die ging toen moeizaam en scherp waarop een van de achtergeblevenen cynisch opmerkte “Goh, het is merkbaar dat de raad op werkbezoek aan teambuilding heeft gedaan”.

Na ons afgelopen werkbezoek hadden we meteen dinsdag al raad. De cynische opmerking van vorig jaar is niet herhaald. Volgens mij ging het dan ook erg goed afgelopen dinsdag en na afloop ind e kroeg voerden de belevenissen in Antwerpen de boventoon.

Lees verder “De raad na Antwerpen”

Woensdag had ik de mazzel aanwezig te kunnen zijn bij het toneelstuk in het kader van het 50-jarig jubileum van de Kinderboekenweek op ’t Winterkoninkje. Samen met drie klassen uit de groepen 5 t/m 7 genoot ik van de enthousiasmerende verhalen over de kinderboekenweek en het toneelstuk.

Elk jaar organiseren de school en de bibliotheekouders voor alle kinderen een programma in het kader van de kinderboekenweek. Dit jaar voerden ouders Hina en het mes op uit  De Dans van de drummers van Hans Hagen die dit jaar de Gouden Griffel won.

Omdat ik vaak voor mijn werk even een kopje koffie bij de concierge van de school drink, had ik in de afgelopen weken al mooie attributen en vele varianten van afrikaanse kleding voorbij zien komen.

De combinatie van de aandacht die de school hier in steekt en de gedrevenheid waarmee de ouders een prachtig decor, een mooi verhaal en enthousiast spel neerzetten (ouders die normaal niet op het toneel staan) doen mij toch wel wat.

Daar gebeuren hele mooie dingen, zoals vaak op school.

De kinderen genoten en na afloop van het toneelstuk dansen ouders en kinderen met afrikaanse muziekinstrumenten, geheel in stijl van het thema van de Kinderboekenweek.

Extra leuk was dat Hans Hagen vorig jaar nog op school was geweest. De kinderen wisten daar nog veel van. 

Ik weet in dit soort gevallen nooit zo goed wie er na afloop trotser is, ik als stadsdeelwethouder Onderwijs of ik als moeder. Gezien het feit dat dit me ook regelmatig overkomt als ik op een van onze andere scholen een themagebeurtenis op school meemaak, zal het toch wel de eerste zijn.

Lees verder “50 jaar boekenweek op school”

Gisteravond maakte ik me “zorgen” (:) over of er vandaag wel iets op mijn weblog zou verschijnen, gezien het van 09 tot 24 uur gevulde programma van vandaag.

Aan het eind van de middag betrapte ik mezelf op de cynische observatie dat een weblog hebben als politiek bestuurder dan wel hardstikke transparant is en getuigt van innovatiebereidheid en de wens tot het afleggen van verantwoording, maar dat je soms somber kan worden over het feit dat over datgene waar je het meest mee zit op dat moment en dus wellicht ook wel het meest politiek/bestuurlijk interessante vraagstuk van dat moment,  je vaak niets op je weblog kunt melden:

Te gecompliceerd, vertrouwelijk of niet bijdragend aan de beste oplossingsrichting als je daar over iets zou schrijven, maar onmiskenbaar ook op dat moment hetgene waar je het meest mee bezig bent.

Dit dillema hoort natuurlijk bij de functie die ik vervul.

Gelukkig draag ik zowel de functie als de bijbehorende dilemma’s met graagte en trots.

Dat leidt tot de paradoxale conclusie dat dit stukje dus nergens over gaat.

Lees verder “Niks te melden”

Het gewone dagelijkse leven liep dus wel hard vandaag. Vollop drukte en verzoeken, terwijl ik mijn benen nog voelde vanuit het werkbezoek aan Antwerpen en eerlijk gezegd toch ook de indruk had dat ik niet helemaal weekend had gehad, maar goed.

Erg leuk was de voorbereidingsgroep voor onze ingratiediscussie met de commissie Welzijn omdat we daar ook net in Antwerpen een bijeenkomst over hadden gehad. Dat hielp onmiddelijk mee bij de voorbereiding, dus het eerste succesje van ons werkbezoek lag er vandaag al.

’s Avonds een goede vergadering met de agendacommissie van de Samenwerkende Amsterdamse Stadsdelen. Tijdens onze Onderwijs en Welzijnsconferentie formuleerden we aan de hand van een aantal inhoudelijke dossiers onze gemeenschappelijke ambities. Veelvuldig werd bij de “hoe-vraag” terugverwezen naar de agendacommissie. Dat was heel verstandig en spaarde toen veel tijd.

Maar al bij de eerste agendacommissie kwamen we tot de conclusie dat we zoveel samen hadden geformuleerd dat er toch minstens een extra en lange sessie van de agendacommissie nodig was om die ambities in goede banen te leiden.

Dat deden we vanavond. We deden goede zaken, met vanaf halverwege de avond een flesje wijn op tafel. 

Morgenavond raad, waarschijnlijk met heftige discussies. Het wordt vast laat, veel verslag over Antwerpen zal er morgen dus wel niet inzitten.

Lees verder “Weer met volle vaart vooruit”

Vrijdagochtend waren wij op bezoek in het stadhuis van Antwerpen. Een imposant gebouw waar wij in deze prachtige zaal presentaties kregen over Parkeren en Integreren.

Terug in Amsterdam zag ik zowel aan mijn mailbox als op de website van de gemeente Antwerpen dat bestuurlijke zaken in Oud-West en de collegevergadering in Antwerpen onverminderd doorgingen.

Ons bezoek heeft dus niemand schadelijk van het werk gehouden. Ook het gewone leven ging gewoon door:

De demonstratie waar ik graag bij had willen zijn, werd ook zonder ons een groot succes en Roosje werd zowel in het Vlaams als in het Nederlands “gekuist” en haalde daarmee weer de pers.

Lees verder “Het besturen ging gewoon door”

Natuurlijk zijn er internetplekken in Antwerpen, veel zelfs.

Daarnaast had ik zelfs een afspraak met mijn dochter dat ze mijn mailtjes op de website zou zetten (ik weet dat ik dat in principe automatisch zou kunnen doen, maar dat is me tot op heden nog niet gelukt wekens gebrek aan uitzoektijd).

Ik kwam simpelweg niet aan loggen toe: vol programma en veel slaap als ik eenmaal weer in het hotel terug was.

Ondertussen ben ik met veel indrukken, links, papieren en foto’s weer terug.

Als het gewone dagelijks leven niet al te hard loopt, binnenkort meer.

Lees verder “Terug uit Antwerpen en weer thuis”

Een popup-plaatje, ter illustratie:
[[popup:caterpillar.jpg:(thumbnail):Rups!:1:center]]