Gisteravond maakte ik me “zorgen” (:) over of er vandaag wel iets op mijn weblog zou verschijnen, gezien het van 09 tot 24 uur gevulde programma van vandaag.

Aan het eind van de middag betrapte ik mezelf op de cynische observatie dat een weblog hebben als politiek bestuurder dan wel hardstikke transparant is en getuigt van innovatiebereidheid en de wens tot het afleggen van verantwoording, maar dat je soms somber kan worden over het feit dat over datgene waar je het meest mee zit op dat moment en dus wellicht ook wel het meest politiek/bestuurlijk interessante vraagstuk van dat moment,  je vaak niets op je weblog kunt melden:

Te gecompliceerd, vertrouwelijk of niet bijdragend aan de beste oplossingsrichting als je daar over iets zou schrijven, maar onmiskenbaar ook op dat moment hetgene waar je het meest mee bezig bent.

Dit dillema hoort natuurlijk bij de functie die ik vervul.

Gelukkig draag ik zowel de functie als de bijbehorende dilemma’s met graagte en trots.

Dat leidt tot de paradoxale conclusie dat dit stukje dus nergens over gaat.