Aangekomen in Zweden, sneeuwt het inderdaad. Met de bus naar het congrescentrum waar we worden opgewacht door de Zweedse variant op de vereniging voor schoolleiders.

We worden toegesproken door een bevlogen vakbondsman die uitlegt hoe ze het in Zweden voor elkaar hebben weten te krijgen om differentiatie in beloning voor leraren te krijgen.

Hij voert ons mee langs een lange weg waarin overheid, vakbondsleiders en leerkrachten in een permanente vechtrelatie zaten.

Vanuit het oude onderwijssysteem waarin er volgens het industrieel model eigenlijk alleen maar leerlingen werden opgeleid om later goede werkers te worden, naar een systeem waarin leraren uitgedaagd worden om iets goeds voor de kinderen te doen en waarin men elkaar uiteindelijk gevonden heeft in het feit dat je daar goede leraren voor moet belonen (Iedereen vindt dat goede leraren meer moeten verdienen, bijna niemand vindt dat alle leraren meer moeten verdienen).

Het lijkt een vakbondskwestie, maar als je door de uitkomst er voor kunt zorgen dat je leraren motiveert om dat te doen wat ze zelf goed vinden en de salari