En zoals voorspeld te weinig tijd.

Eerst het feest wat gewoon dichtbij in Westerpark bleek te zijn (ik had twee theaters door elkaar gehaald), maar wel heel geslaagd was: 3 mensen die 40 werden. Confronterend om daar heel veel vriendjes en vriendinnetjes te zien, we zwerven inderdaad allemaal rond die leeftijd. Als je daar niet op let, was het gewoon net zoals vanaf ons 20e, hardstikke gezellig.

Het familiefeest was de volgende dag ook heel feestelijk, internationale keuken door iedereen ingebracht, live muziek door de familie zelf met toch even nadruk op de “oudjes” van Louis Davids uit de oude doos.

Zondag alweer naar buurthuis de Havelaar voor het Surinaams Onafhankelijkheidsfeest. Superdruk en vol. Samen met zoon Tim vermaakte ik me uitstekend en vonden we het jammer dat we zo snel na het begin van de band alweer naar huis moesten.

Thuis vecht ik nog steeds met een weerbarstige computer die na de herinstallatie van Windows alles opnieuw moet leren. Bah. Ik word er steeds handiger in maar het kost me te veel tijd die ik liever anders zou willen besteden.