Vanochtend hielp ik op school met de Sinterklaasvoorbereiding.

Vaak lukt dit niet, maar als ik het maar vroeg genoeg zie, dan block ik tijd in mijn agenda om ook gewoon even betrokken ouder te kunnen zijn.

De schone taak om “feestlaatjes” voor de klassen met lekkernijen voor de Sintviering van morgen te vullen en af te passen op het aantal leerlingen in de klas.

Ik geniet daar altijd erg van: zo’n school die gewoon in bedrijf is, klassen met deuren open, zo af en toe kinderen met een opdracht over de gangen en ouders die aan het helpen zijn.

Vanochtend was het extra leuk omdat de concierge van school taart uitdeelde omdat haar ID baan omgezet was in een vaste baan.

Ik drink bijna elke dag een kopje koffie bij de concierge in mijn functie van moeder, maar eenmaal op het stadsdeelkantoor ben ik weer de schoolbestuurder en lokale overheid.

Wij hebben er in Oud-West hard voor geijverd om in ieder geval de concierges van de scholen van ID tot reguliere baan te maken. Ik ben zowel als schoolbestuurder als portefeuillehouder onderwijs erg tevreden dat dat gelukt is.

De taart om dit te vieren, die ik als meehelpende moeder op at, maakte de cirkel toch wel helemaal rond.

Vanuit welke hoedanigheid ik het ook bekijk: een school kan niet zonder concierge. Een reguliere taak, dus een reguliere baan. Vanaf vandaag dus een echte concierge.