Een lange reis heen en weer naar het verre Groningen.
Daar was ik samen met Yvonne en Julius om de promotie van ons raadslid Gilliam bij te wonen.
Wel een beetje ver, maar dan heb je ook wat….
Gilliam promoveerde na 12 jaar onderzoek op hoe je er zeker van kunt zijn dat rapportages uit het inlichtingenwerk kwalitatief hoogwaardig zijn, hij bood een methodologisch framework met strenge criteria voor kwaliteit.
In deze tijd van roep om inlichtingen over vermeende dreigingen op ons democratisch bestel en het krachtdadig handelen naar aanleiding van die inlichtingen, voorwaar een belangrijk onderwerp.
Zeker als iemand, zoals Gilliam dat deed, ook criteria en suggesties aan de hand doet om die kwaliteit meer te kunnen garanderen.
Iedereen prees hem vanwege de actualiteit van zijn onderzoek. Fijntjes wees hij er op dat toen hij met zijn onderzoek begon, er bijna niemand geinteresseerd was en de tendens eerder was om de BVD en AIVD vanwege alle ontspanning maar op te heffen.
Als je maar lang genoeg doorwerkt, wordt je onderwerp vanzelf weer actueel.
Promoveren is natuurlijk met allerlei symbolen omgeven, een pedel, mannen in soepjurken en vierkante hoofddeksels: al is het maar om uit te dragen dat het slechts weinigen gegeven is om toe te treden tot dit smaldeel van de academische stand.
Wellicht archaisch, maar aan de andere kant als je ziet hoe lang iemand geploeterd heeft om eindelijk zijn proefschriften te mogen verdedigen, dan is een plechtige markering zeker op zijn plaats.
12 jaar: in die tijd kreeg ik drie kinderen, werd ik van raadsid, fractievoorzitter, portefeuillehouder en satdsdeelvoorzitter.
Ik heb grote beeondering voor zijn uithoudingsvermogen en roeping tot de wetenschap en vond het dan ook een feest om bij deze plechtigheid aanwezig te mogen zijn.
