Maand: oktober 2006

Vandaag deed ik moeilijk, of juist niet?
Na 150 van dit soort vragen weet ik even niet zoveel meer, of preciezer, ik weet op dit moment even beter wat ik niet weet dan wel.

Voorbeelden van http://www.123test.nl/

Geheel op eigen vezoek had ik vandaag in het kader van mijn loopbaanadviestraject een assessment.

Ik ervaar dat traject en ook het assessment van vandaag als een cadeautje….(Maar ja als je voor je verjaardag een ingewikkeld bouwpakket krijgt dat je graag wilt hebben, zit er toch na het aannemen en uitpakken wel een nog wat bewerkelijk en soms lastig traject achter het ontvangen aan).

Van negen tot vijf onderworpen aan een keur van testen, vragenlijsten en praktijksimulaties met acteurs.
Mijn eerste keer: sowieso een feest dat je dit een keer voor je eigen ontwikkeling kunt doen voordat je in het kader van een selctiegesprek aan zo’n assessment wordt blootgesteld, al was het een vermoeiend, enerverend en aardig “out of the comfortzone” feestje.

Het grootste gedeelte van de dag zat ik in een testzaal met nog een aantal mensen wat mij helaas verhinderde om onbedaarlijk in de lach te schieten bij sommige vragen (op de vraag hoe graag ik me aan fatsoensnormen wilde houden scoorde ik toch op een 1-10 schaal boven de 5 en dan moet je dat ter plekke wel waar maken, vind ik):

1 verhoudt zich als dokter als 2 tot secretaresse
1) verpleegster, hospitaal, medicijn, recept (geloof ik)
2) stenotypiste, directeur, kantor, agenda (geloof ik)

Hoeveel mensen zouden hier verpleegster +dokter en secretaresse+ directeur ingevuld hebben, en zou dat werkelijk fout zijn?
Mocht het toch goed zijn, dan ben ik in ieder geval tevredener met mijn stereotiepontkennende hospitaal-dokter, kantoor-secretaresse.

De praktijksimulaties met acteurs waren erg leuk maar toch wel spannend (eng?) om te doen en hier leek Real Life mij ter plekke toch een stukje comfortabeler dan “on stage”‘, bewonderenswaardig hoe goed die acteurs de act “nurks en wat mot ik van jou nou aanemen” kunnen spelen terwijl voor jou zowel het in de lach schieten als wanhopig het hoofd in de schoot werpen nu net even geen uitvoerbare opties zijn.

Bij terugblik wordt dat steeds leuker.

Vraag 201:

Johnny Halliday, Que Je T’aime
Andr

Genoeg van je standaard TomTom-stem? Nu wijst Femke je de weg. Natuurlijk zoals je van haar gewend bent: Duidelijk, maar met gevoel voor humor. Je kunt Femke Halsema installeren op je TomTom routeplanner.

Altijd de juiste weg met Femke Halsema. Dat is nu mogelijk voor alle bezitters van een TomTom routeplanner. Femke heeft een tekst ingesproken die je gratis kunt downloaden op je eigen routeplanner. Op de website is tevens een voorproefje te beluisteren. Je zult het zien: links kan best goed leiden.

Zie: Femke on Tour

Genoeg van je standaard TomTom-stem? Nu wijst Femke je de weg. Natuurlijk zoals je van haar gewend bent: Duidelijk, maar met gevoel voor humor. Je kunt Femke Halsema installeren op je TomTom routeplanner.

Altijd de juiste weg met Femke Halsema. Dat is nu mogelijk voor alle bezitters van een TomTom routeplanner. Femke heeft een tekst ingesproken die je gratis kunt downloaden op je eigen routeplanner. Op de website is tevens een voorproefje te beluisteren. Je zult het zien: links kan best goed leiden.

Ik vind hem erg leuk, heb eenTomTom en auto dus heb haar ook geinstalleerd, maar het stelt mij wel voor een dilemma:

Ik ben gek op de gadets van GroenLinks.

Mijn GroenLinks fietstassen gebruik ik dagelijks, die dwingen mij tot consuminderen omdat ze kleiner zijn dan mijn vorige fietstassen en er dus minder boodschappen in passen: als ik echt meer nodig heb dan er met vernuft in te passen valt, moet ik dus extra fietsen, niets mis mee.

Maar wat nou als je bijna geen auto rijdt, je geen hybride verantwoord mobiel hebt zoals Femke in het verkiezingsspotje wel, maar je toch graag door Femke laat leiden, meer rijden? Nee toch!

Wat dan?

Ik kom tot twee voorlopige adviezen:

• Geniet van Femke, maar rijd met mate

• Ontwikkel onmiddelijk de Femke on fiets TomTom en bied iedereen die om die reden een fiets TomTom aanschaft:

a) een gratis te verspreiden campagnepakket voor GroenLinks aan: hoe meer je fietst en plakt, hoe meer je van Femke geniet en hoe meer je de anderen nog onwetenden de mogelijkheid biedt om medegenieter te worden.

b) een prominente rol in de Femke aan het stuur, dl 2 campagne (op de fiets langs stoute plekken, per boot langs Linkse Lente Idealen of te voet de paden op en de lanen in).

Er zijn dagen dat er even niets anders speelt:

Tim werd vandaag 9.

Hij stuiterde van verjaardagsontbijt naar schoolzwemmen tot uitdelen tot taart ophalen tot visite ontvangen tot de legotrein opbouwen tot uiteindelijk afgedraaid het bed in……

Met de oven om zes uur vanochtend al aan, ik er snel achteraan.

Waar kan ik heen…..

‘k Heb getwijfeld over Belgi

We gingen voor de stoute campagne was beloofd.
Vandaag de Campagne kaderdag die ik miste vanwege proefafzwemmen van zoon en voorbereidingen voor zijn verjaardag maandag.

Met dank aan Michel, die verslag legde.

Het glazen plafond:

Als abstract gegeven achtervolgt dat me al mijn hele leven,

In de praktijk wil het maar niet tegenkomen.

Ik ben niet heel groot, waar anderen moeten buigen om ergens door te komen, loop ik nog fier rechtop.

Fysiek geen last dus.

Ook in de dingen die ik wil bereiken, heb ik me zelden of nooit laten storen aan rotzooi die er ter hoogte van het plafond zou zijn.

Dat hel wel degelijk voor velen bestaat, blijkt duidelijk uit allerlei cijfers over de participatie van vrouwen op plekken waar je graag zou willen dat er een vakkundige vrouw zou zitten.

Ik zal het fenomeen daarom ook nooit ontkennen, ook al heb ik er niet zo’n last van.

Annemarie Jorritsma vertelde mij ooit dat er geen glazen plafond is, slechts een te dikke laag mannen op plekken waar je juist vrouwen zou willen hebben. Dat herkende ik al beter.

Tijdens mij conferentie in de Haagse Schouwburg, bewandelde ik veelvuldig een glazen trap.

Mijn po

Een tweede dag tussen de internationale culturele marketeers en Audience Development medewerkers op de jaarlijkse AEN conferentie.
Ik droomde vannacht kort, maar wel in het Engels.
Een dynamische start over “viral memes” die vind ik al heel erg lang leuk, dus ik zat meteen rechtop.

Een ontzettend inspirerende bijdrage van Kerry Michael, Artistic Direcor van The Theatre Royal, Stratford East, London.
Als iedereen zo in kunst en samenleving stond als deze man, dan zou de wereld er een stuk mooier uitzien.

Na de lunch Merlijn Twaallfhoven, o.a. stadscomponist van Zaanstad, met een aanstekelijk enthousiasme en een geheel nieuwe benadering van de interactie tussen muziek, publiek en locatie.

Daarna voor het slot de schouwburg uit om verregend en net op tijd bij het gloriemoment van Het Fijnhouttheater in Oud-West aan te komen: de opening van hun tweede theaterzaal. Mijn trots op wat zij voor elkaar hebben weten te krijgen is nog steeds heel groot.

Old loves never die….. en al ben ik geen bestuurder meer, mijn gevoel van verbondenheid met alle mooie initiatieven uit Oud-West is onverminderd groot.

Geheel en al overspoeld door nieuwe indrukken, een berg visitekaartjes en een half notitieblok vol aan links en tips vanuit de conferentie, moet de computer eigenlijk uit om kortsluiting in mijn creatieve hersenhelft te voorkomen.

Even rust in het hoofd.

In plaats van verder exploraties, schreef ik vanavond een korte uitleg “hoe kom ik op Hyves” voor een paar nog niet zo internetminded leden van het clubje waarmee we in het komend jaar het Pinksterkamp 2007 voorbereiden. De leden afkomstig uit het hele land, de verantwoordelijkheid over de diverse programmaonderdelen goed verdeeld. Dat vraagt om een online podium waarop we tussendoor kunnen overleggen, brainstormen etc.
Een kalmerende afkick van twee dagen links, tips en bruisende nieuwe kruibestuivingspotenties.

Vandaag mijn vuurdoop in de culturele marketing op een internationale conferentie met als topic “new interactive audiences” en dat in de koninklijke Schouwburg van Den Haag die ik toch voornamelijk associeer met de pychologische disposities die Couperus daar ooit aan Eline Vere toeschreef.

Ik schreef me wezeloos op de bijeenkomst, vanwege nieuwe dingen voor mij, maar ook vanwege allerlei tips en links die voor de projecten van mijn werk van belang kunnen zijn.

Legde veel contacten, poetste mijn engels als voertaal van de conferentie weer stevig op door met veel engelstalige mensen te spreken. Bleef bijgevolg ook te lang hangen op het sociale programma waardoor ik nu te laat in de stoptrein naar Amsterdam zit.

Morgen dag twee van de conferentie. what’s next?

Vanochtend sneakte ik op school achter de klassen kinderen aan even de bibliotheek in.

Vanwege kinderboekenweek “De leeuw is los”kregen zij uitleg over kinderboekenweek (wat is en griffel, wie heeft hem gewonnen en hoe werd het winnende boek bewaakt: bij de leeuwen in Artis, dat wisten ze al) en werden getrakteerd op een toneelstuk van de bibliotheekmoeders.

60 meestal ademloze kinderen keken naar het verhaal van de oude koning die alleen maar beter kon worden als de dokter het sleutelkruid kon vinden.

Tijdens de zoektocht van de dokter moesten de dieren de koning in leven houden door hem verhalen te vertellen: Kikker kwam langs verliefd op eend, de mol die wilde weten wie er op zijn kop gepoept had, Dolfje weerwolfje rapte de kinderen toe, de spin Sebastiaan kwam langs, de koning huilde zich bijna beter met de tranenthee (weet je wat ook erg is: je knuffel vergeten op dierendag, en steeds maar weer luis hebben, de koning huilde met deze drama’s zijn genezend kopje thee snel bij elkaar).

Een feestje.

’s middags moesten we dus naar boekhandel Hoogstins, zijn etalages zijn versierd met de kunstwerken van school en Tim kon niet wachten tot hij in Laika kon gaan lezen.

Met nog een boekenbon op zak zwichtte ik hopeloos voor “Mama! Waar heb jij het geluk gelaten?” van Ted van Lieshout. Een boek met zo’n titel kan ik niet laten liggen, mooie gedichten en illustraties waarbij je aan het eind van het boek uitgelegd krijgt hoe de illustraties gemaakt zijn. Ik zakte er onmiddelijk in weg. Het titelgedicht is om uit het hart te leren zo klein mooi.

En ook nog dierendag. Naar de dierenwinkel want de vissen moesten verwend worden.

Hoe je een vis verwent?

Ik weet het niet.

Tim wel.

Je koopt een nepper dannep rotsblokje met gaten waar de vissen doorheen kunnen zwemmen.

Volgens hem werden ze er heel gelukig van.

Ze zwommen er overigens braaf doorheen.

Dierendag bij GroenLinks leverde een petitie op voor het opnemen van de rechten van het dier in de grondwet.