Natuurlijk wist ik eigenlijk wel dat ik een aantal fysieke onderhoudsbeurten ten tijde van mijn bestuursperiode lichtelijk verwaarloosd had.
Het onontkoombaar besef dat ik daar toch echt verandering in moest brengen na diverse strenge interieure monologen, was ook echt rijpend.
Mijn tandartsbezoek deze week had dan ook veel weg van de situatie waarin de garagehouder de auto bekijkt en droogjes zegt dat hij vast lang niet in de garage is geweest.
Mentaal gewapend – ja het was mijn eigen schuld, had ik maar eerder….- liet ik zijn observaties over me heen komen en gaf hem ruiterlijk gelijk alhoewel ik nog wel met gespeelde zekerheid ergens nog wel terug wist te geven dat ik het woord “kanaalbehandeling” na het vorige bezoek toch definitief uit mijn woordenboek had verbannen.
De tandarts was heel mild en verweet mij mijn trouweloosheid helemaal niet. Sterker nog hij bood mij grootmoedig aan om ons contact gewoon maar weer even wat te intensiveren..
Waar vind je nou zo’n man?
Ik heb hem gevonden – hij mij ook – dat wordt nog een bloeiende januari relatie die ik met open mond tot een bestendig happy end mag gaan brengen.