Koffie met een vriendinmoeder bij het schoolplein.
“Ik heb zodirect mijn eerste conversatieles frans” meldde ik, behoorlijk tevreden want wilde dat al lang.
Maar met dat ik het uitsprak, hoorde ik ook wat ik zei. “getver, dat klinkt wel heel erg als een vrouwen boven de veertig activiteit, toch?”. Ja inderdaad, zij had dat ook precies zo opgevat en kon zich “desondanks” voorstellen dat het toch heel erg leuk was. en niet om het een of ander, ik ben een vrouw boven de veertig en wat is er dan tegen.
En het was, zoals ik me voorgesteld, inderdaad erg leuk en zowaar met nog twee andere vrouwen die minstens in de buurt van die leeftijdsgrens zaten. Ik ben helemaal blij dat ik die stap gezet heb en tegelijkertijd toewerk naar nog meer lol op mijn franse vakantiepleisterplaats.
Afgelopen jaar heb ik de blaren op mijn tong gepraat en na de vakantie langdurig afgekickt met franse internetstations tijdens het werk en mijn favoriete franse playlist tijdens het fietsen. Maar met de komst van de “feuilles mortes”, verdween ook de ijver.
De playlist doet het nog steeds, ik beheers grote hoeveelheden flarden franse poetisch songtekst die als ze in conversatie zo uitgesproken worden bij de gemiddelde toehoorder toch voor wat verwarring zouden zorgen……
Mijn zoektocht naar een goed moment om het mooie woord “