Auteur: admin

Ik kan vanavond kiezen: kijk ik vanuit de Westergasfabriek in de zaal of vanachter de computer thuis:

Sharing the Same Shade
De Veenfabriek

Popmuziek, theater-performance, dans en beeldende kunst rond een persoonlijkheidstest voor jeugdige delinquenten.

Live vanaf het Holland Festival, via Cultureplayer op de website van het Holland Festival te zien (zie persbericht):

Hoe bijzonder ook, ik ga toch naar de zaal, want vanaf 14 juni kan ik de registratie nog rustig via de website bekijken.
Het gratis programmaboek heb ik al op de site van het Holland Festival gedownload en voor impressies van de voorstelling hoefde ik de deur ook al niet uit.

Gezocht! Uitlokkers en meedenkers…
Partijbestuur zoekt panelleden Toekomstproject

Het Toekomstproject over de beginselen, strategie en organisatie van GroenLinks wordt begeleid door drie panels.
In de panels zitten GroenLinksers die meedenken over de invulling van het project en kunnen zorgen voor het aanjagen van het debat binnen de partij.
Het partijbestuur heeft met de partijraad afgesproken dat de drie begeleidingspanels tot 15 leden kunnen worden uitgebreid. Daarom start het
partijbestuur een open selectieprocedure. Ge

Sinds mei moet ik zelf rekeningen versturen voor de werkzaamheden die ik verricht.
Het idee was zwaar wennen, de uitvoering nog veel meer.
Zeggen wat je kost en dat wat je kan of doet verkopen, is voor mij een heel nieuwe tak van sport en de voorlopige gedachte is dat ik echt leukere dingen in mijn leven heb gedaan dan daar over beginnen.
Ik kon me er alleen maar niet toe zetten om rekeningen te gaan versturen.
Een beetje onhoudbaar als je wel het werk levert.
Na een lange pychologische aanloop zette ik me schrap en yes ik heb twee rekeningen de deur uit.
Ik ga er vooralsnog maar vanuit dat dit een opstartprobleem is en niet een terugkerend fenomeen.

Vanavond was ik op het feestje van Marijke, die 50 werd.
Als het zo leuk is om 50 te worden, hoef ik me met mijn 44 voorlopig geen zorgen meer te maken.
Gaaf feest, mooie toespraken en opeens tot mijn vreugde Dick Hout en de Planken als feestband, twee weken daarvoor nog zelfstandig geboekt als band voor het Pinksterkamp, maar nu zonder orgainsatieverantwoordelijkheid, nog dansbaarder. Ik genoot het grootste gedeelte van de avond lekker op de dansvloer met veel mij bekende mensen.
Onderweg naar huis durfde ik voor het eerst even af te stappen bij het bloemenmonumentje op de hoek van de Constantijn Huygensstraat en de Overtoom waar eerder deze week een fietster om het leven kwam.
Midden in de nacht wist ik niets beters te bedenken dan de uitgegane kaarsjes weer aan te steken.
De vrouw die na mij afstapte, zette er een nieuw lichtje bij.

Het lijkt zo gewoon als je er langs rijdt: tussen de vele posters die ik altijd fietsend probeer te scannen als ik langs Paradiso rijd, opeens The Scene.
Gaaf.
Mijn favoriete band tijdelijk herenigd na 5 jaar.
Toen ik dit een tijdje geleden hoorde en zag dat platenlabel V2 een contract had afgesloten met Fabchannel, bleef er nog maar

Gisteravond een weer heel inspirerende bijeenkomst met het strategiepanel van GroenLinks.
Een zo’ n vergadering per week en ik voel me weer helemaal waar ik wezen wil: brainstormen, meedenken, leuke en waardevolle dingen bedenken en half en half in de evenmentenorganisatie.
Het huiswerk stond vanochtend al vroeg in de mail.
Elk van de leden van het strategiepanel adopteert twee strategische dilemma’s/discussiepunten en werkt dat verder uit naar sprekers, stukken, webbijdragen, stellingen en organisatievorm voor het weekend in september.
Ik kreeg op het gebied van de electorale strategie de discussiepunten: Elite versus volkspartij en het betrekken/bereiken van nieuwe Nederlanders toebedeeld. Gelukkig mag ik er nog even over denken en zoeken (kunnen we niet ook een elitaire volkspartij zijn? volgens een deel van onze kiezers met geld, status en studerende kinderen, lijkt het er op dat dat best mag, maar willen we het zo en als niet wat doen we er dan aan etc.)

Overdag deels gevangen in de fascinatie voor het wordingsproces van zoon Tim. Sinds kort is hij in de boxershorts.
Hij wil af van de onderbroeken met muis, Snoopy en autootjes. Zijn eerste boxershort trok hij drie dagen niet meer uit, en showde hij veelvuldig.
Toen ik vandaag een tweede kocht, verzuchtte hij blij “Ja mam, het is tijd dat ik volwassen word, toch?” Bij deze derde benjamin denk ik daar heel anders over, hoe kleiner hoe beter, maar dat mag hem verder niet hinderen in het gewoon groot worden en daar trots op zijn.
Zijn tevredeheid over de boxer leidde tot het veelvuldig hoog optrekken van de boxershort en trots ragen of hij niet goed stond.
Ik buig mij toch gemakkelijker over electorale strategie dan dat ik dat jongetje van 9 vertel dat te hoog opgetrokken boxershorts eigenlijk een beetje raar staan.

Afgelopen donderdag was er in de Balie een debat over de koers van GroenLinks:
“Moet de overheid zich richten op het individu, met als aandachtspunten ontplooiing en vrijzinnigheid, of de gemeenschap, met als kernwaarden solidariteit en het belang van groepsverbanden?
Deze discussie is actueel geworden door de opkomst van de nieuwe gemeenschapspartij en concurrent SP, en meer recent op scherp gezet door een kritisch manifest van een grote groep GroenLinks leden die graag de gemeenschapszin terug zou zien in de beginselen. Het is een terugkerend dilemma voor linkse politiek, waar ook de stichting Waterland zich al langer mee bezig houdt. Welke consequenties heeft een keuze voor het een of het ander in de dagelijkse politieke praktijk? Sluit het een het ander uit?

Waterland staat voor