Ik ben blij om te zien dat Europa toch een vuist kan maken. Dreigen met een paardenmiddel en tot een meerderheid weten te komen. Ik vind het belangrijk dat dit signaal tegen de benoeming van Buttiglione gegeven werd. Door het langdurig touwtrekken en het voet bij stuk houden door de meerderheid is het signaal dat we antidiscriminatie en recht op sexuele voorkeur hoog in het vaandel dragen extra sterk geworden.
Haast, Tijd en wat een mooie stad
Er zijn dagen dat ik erg veel door de stad fiets. Meestal erg leker.
Zo ook vandaag. Prachtig strak herfstweer met veel zon.
Op de heenweg had ik haast en was ik zo onverstandig om te vinden dat de snelste route over de Wallen ging. Stom, want daar heeft niemand haast, rijden auto’s langzaam, lopen voetgangers op straat en heeft iedereen aandacht voor andere zaken dan het verkeer. Als je dan ook nog probeert even snel iets telefonisch af te handelen, is dat niet de meest geslaagde combinatie.
Op de terugweg had ik helemaal geen haast en ruim de tijd om van Nemo naar Slotervaart te fietsen. Lekker onspannen en wat is Amsterdam toch mooi fietsend in het zonnetje, de herfstkleuren op straat en weerspiegelend in het water.
Het was niet voor het eerst en het zal ook vast de laatste keer niet zijn, dat ik zo juist op de fiets weer even trots ben op het feit dat ik voor deze stad werk.
Beoordelingscommissie
Vanmiddag mocht ik samen met een aantal anderen de voorstellen voor het Fonds Lokale Initiatieven beoordelen.
Hoewel ik vanuit mijn werk natuurlijk heel vaak voorstellen beoordeel en er onder mijn verantwoordelijkheid heel wat geld ingezet wordt, vind ik het altijd heel feestelijk om in een beoordelingscommissie te zitten en ook om mee te werken aan het antwoord op de vraag welke projecten met geld gehonoreerd worden.
Het levert wel een stapel leeswerk op, maar erg leuk leeswerk. Alle indieners doen hun best om aan te tonen wat de maatschappelijke meerwaarde is van hun ICT toepassing, veel enthousiasme en ondertussen heel wat uitleg over wat er technisch mogelijk is en hoe de toepassing ook op anderen overdraagbaar is.
Als lid van de commissie word je ook gevraagd een lijstje te hebben van de projecten die je het meest ziet zitten.
Dat lijstje had ik in wel mijn hoofd, maar ik vind het veel leuker om in uitwisseling van argumenten en invalshoeken met de andere commissieleden tot een standpunt te komen.
De discussie over de voorstellen vond ik dan ook erg leuk en leidde bij mij in een aantal gevallen ook tot bijstelling van mijn eerdere voorkeur. Twee projecten die ik vanaf de eerste lezing heel geslaagd vond, vonden brede bijval bij de rest van de commissie……..Maar over de uitslag wordt door anderen gecorrespondeerd.
Wellicht geen middagje “core business” activiteiten, maar wel erg nuttig, leuk en leerzaam.
Weer aan het werk
Helaas, helaas… morgen begint het werk weer. Ik zit dus al de hele avond tot over mijn oren in de stukken. Morgen weer veel staven met belangrijke onderwerpen als Veiligheidsbeleid, Handhaving, antwoord op de Algemene Beschouwingen van de Raad, Wet op de Kinderopvang en nog zo wat.
De stukken lagen er vrijdag al, maar ik kies ervoor om het weekend pas op zondagavond tot werkmoment te laten komen.
De rest van het weekend genoot ik nog lekker van het vakantiegevoel.
Vrijdag ons jongste nichtje op logeerpartij. Naast frietjes en ander lekker eten, lieten wij haar als onpartijdig buitenstaander de mooie nieuwe speeltuin op het Cremerplein toetsen. 
Ze was tevreden.
Zaterdag goot het van de regen, wij blij dat we in het kader van de logeerpartij een uitje naar TunFun hadden gepland, “binnen buiten spelen”. Dat was weer erg geslaagd.
Beide ouders, zoals heel veel ouders daar, zaten letterlijk en figuurlijk langs de zijlijn de zaterdagskrant te spellen, terwijl de kinderen zich door alle speelgelegenheden heenwurmden.
Na drie uur verblijf was de verontwaardiging over het vertrek toch nog groot.
Gadgets en sport
Extra voordeel van de herfstvakantie is, dat ik ook langer kan sporten dan tijdens een gewone werkweek. De drie kwartier die ik er normaal voor heb, is niet genoeg voor een lekkere sauna na afloop of voor het echt doortrainen. Deze week kon ik naar hartelust Roeien, lopen en fietsen, buik, arm, been en rugspieren pesten en vooral ook veel zwemmen, en dacht daarbij in onze nieuwe sportclub, waar ik kruipend en zonder jas naar toe kan, toch wel het nieuwste van het nieuwste gevonden te hebben.
Een bezoek aan de sportafdeling van Harrods liet zien dat het toch nog luxer kan. 
Maar ik heb vooralsnog helemaal geen behoefte aan gamen tijdens het sporten. Ik geniet van het feit dat ik tijdens mijn ochtendsport naar het ochtendnieuws van de NOS en RTL4 kan kijken.
Nog meer computergedoe
Van het een komt het ander.
Na het aanleggen van een nieuw netwerk, bleken de computers van de kinderen te oud. Windows 98, te lage processorsnelheid, te weinig geheugen.
Het gezeur hierover hadden we lang weten tegen te houden, maar nu ze niet meer in het nieuwe netwerk pasten en ook internet het niet meer bij ze deed, was dat voor onze chattende en forumbezoekende kinderen zwaar.
Herfstvakantie, aanbieding, toch al weer even met het hoofd in de computersores.
Gisteren kochten wij in een aanbieding hun upgrade.
Gisteravond en vandaag zaten wij dus meermaals met meer dan een computer op tafel, installeerden veel, voegden oude harde schijven bij om bestaande bestanden over te krijgen.
Dus geen upgrade voor mijn weblog layout, anders dan dat ik na een hulpvraag op het forum eindelijk van mijn onderstreepte links ben afgekomen.
Ik had mijn dag anders gepland, maar met alle banden , kabels en dipswitches – en een onverschrokken echtgenoot die doorgaat waar ik stop- toch weer een boel geleerd en gedaan. En niet in de laatste plaats……hele tevreden kinderen.
Mee met de politie
Donderdagavond was ik uitgenodigd door de politie om een grootschalige controle actie aan de weg mee te maken. Dit gebeurt wel vaker in Amsterdam, maar was nog niet eerder in Oud-West gebeurd.
Het was indrukwekkend om te zien. Niet alleen ons eigen wijkteam met de bekende buurtregisseurs maar ook de verkeerspolitie, douane en documentencontrole. Twee mobiele kantoren, controlewagens en motoren en heel veel hekken.
Vanaf twee kanten reed het verkeer een fuik in op de Eerste Constantijn Huygensstraat. Niet alleen de GRAS controles. Ook controles op openstaande boetes, valse papieren, gesignaleerde personen en douanezaken.
Een samenwerking tussen de verschillende politiediensten die duidelijk zichtbaar was op straat en ook het signaal aan notoire verkeersovertreders, veelplegers en mensen met openstaande boetes afgaf dat ze gezien worden.
Interessant om dat een keer van dichtbij mee te maken en de opbrengst van de controles viel zeker niet tegen, maar daarover publiceert de politie zelf altijd een persbericht the day after.
Feest op het Cremerplein
Woensdag was de heropening van de opgeknapte Cremerspeeltuin.
Samen met de koningin van het plein, Rosa, verrichte ik de openingshandeling door de gloednieuwe kabelbaan (waarvoor het laatste zand nog op de dag zelf door onze ambtenaren was gestort) in gebruik te nemen.
Gelukkig ging Rosa voor, want dat was voor mij toch al weer een tijdje geleden.
foto: Paul Fennis
Onder toeziend oog van veel kinderen, buurtbewoners, vrijwilligers, de speeltuinbeheerder Barend, de buurtregisseur, ambtenaren en professionals van de instellingen, verichtten wij onze ceremoni
Decouperen en configureren
Een beetje traditionele activiteit tijdens de vakantie: ruzie maken met mijn computer. Alle ergernissen die ik tijdens het drukke werk registreer, maar waar ik niet aan toe kom, blijven liggen voor de vakantie.
Het is maar een apparaat, ik weet het.
Maar als het apparaat mij lijkt te beheersen in plaats van ik het apparaat, dan krijgt de machine menselijke trekjes voor mij.
Ik praat nog steeds niet met bomen en dolfijnen, maar betrap me er wel op mijn computer soms streng toe te spreken, zonder al te veel effect maar wel een intentie: hem (cliche, maar de computer is een hij, vooral als hij niet doet wat ik wil) duidelijk te maken dat hij moet doen wat ik wil en niet andersom.
Nadat ik gisteren de computer al opengeschroefd had, kwam er vandaag aan mijn overredingskracht een decoupeerzaag te pas. Dat hielp. Natuurlijk liet ik de decoupeerzaag niet op de computer zelf los, alhoewel dat ook kan.
Ik zaagde de achterwand uit mijn computerkast ter voorkoming van oververhitting en toen ik toch bezig was (ik moet tot mijn schaamte bekennen dat ik vandaag voor het eerst zo’n zaag in handen had, op 41 jarige leeftijd wel wat laat) zaagde ik meteen ook een stuk uit de zijnkant van het kastje zodat ook de CD en DVD vrijelijk open konden en de aan en uit knop bereikbaar was.
Finishing touch was het opbergen van een zaklantaarn in het kastje om gemakkelijker zicht te hebben op de diverse kabelaansluitingen (ik verlang naar de echte wireless computer, maar dan ook echt zonder snoeren, want voorlopig blijft er een boel rotzooi over).
Resultaat: een koel opgeborgen computer, een aantal vervangen verlengsnoeren (het duurt toch even voor je in de gaten hebt dat het probleem daar zit) en een nieuwe koptelefoon waardoor ik weer in stereo naar internetradio en muziek kan luisteren.
Het is danwel vakantie, maar er zijn dagen dat ik voor mijn gevoel minder bereik.
Clara Wichmann instituut
In de afgelopen periode zijn er weer veel subisides stopgezet vanuit de landelijke overheid. Ik ga daar nier over en als ik sosm zie welke subisiedies ze stopzetten, ben ik ook maar blij dat ik dat niet voor mijn rekening heb hoeven nemen.
Per 1 oktober stopte het Clara Wichmann Instituut. Ik vind dat doodzonde. Als het nou zo zijn dat we er al waren met gelijke rechten voor man en vrouw, dan zou de stopzetting van de subsidie aan dit instituut wat anders geweest zijn.
Ik ben nog steeds benieuwd naar de uitspraak over discriminatie door de SGP en los daarvan zijn er nog tal van belangrijke zaken waar dit instituut over informeert of actie op onderneemt. Gelukkig proberen ze nog een beetje door te gaan met individuele support en bijdragen.