Vrijdag ging ik naarmate de dag vorderde steeds vaker rillen en gloeien.  Toch door tot en met de afscheidsreceptie van een zeer gewaardeerde collega.

Niet meer naar een gezamelijk turks buurtdiner en ook niet meer naar de 50e verjaardag van mijn commissievoorzitter.

Ik kwam thuis met koorts en dook mijn bed in.

Na 13 uur slaap voelt het een stuk beter en is de koorts gelukkig weer weg.