Zo’n 200 schooldirecteuren, leerkrachten (G)MR-leden, raadsleden, ambtenaren en onderwijsbestuurders verzamelden zich vanmiddag op de vrije woensdagmiddag in de Meervaart.

Zij kwamen allen uit de stadsdelen Bos en Lommer, Westerpark, De Baarsjes en Oud-West.

Aanleiding: de plannen van deze vier stadsdelen om hun openbaar onderwijs op afstand te zetten onder gelijktijdige schaalvergroting: een openbaar schoolbestuur voor alle scholen uit deze stadsdelen.

Na twee jaar samenwerken, praten en onderzoeken zijn we nu zo ver dat we een go/no-go besluit kunnen voorleggen met het voorstel om een groot zelfstandig schoolbestuur per 1 januari 2007 in te stellen.

Voorwaar een belangrijk moment.

Reden om alle mensen waar het dan ook echt om gaat bij elkaar te willen hebben: om informatie te geven, vragen te beantwoorden, onze overtuiging als bestuurders dat dit een goed besluit is uit te dragen en ook om elkaar alvast een beetje te leren kennen: wie zijn wij als we straks samen wij zouden worden.

Informatie, discussie, bijval, kritiek, maar vooral in het inhoudelijk debat met veel informatieuitwisseling.

Een populaire, niet statistisch betrouwbare publiekspeiling leverde aan het eind van de discussie op: 60% voor, 30% twijfelend en 10% tegen.

In de organisatie van de dag hadden we ingezet op duidelijk herkenbare vraagbaken (zie foto) waar ieder al zijn/haar nog niet beantwoorde vragen kon stellen.

Opvallend was dat na het inhoudelijk debat het aantal vragen alleen nog maar groeide.

Conclusie: er leven nog veel vragen, het debat heeft losgemaakt dat mensen de vragen nu ook willen gaan stellen, het is dus gaan leven.

Wij als bestuurders zijn eendrachtig voor en willen graag dit besluit als bestuurlijke erfenis achterlaten voordat de discussie na de verkiezingen wellicht weer opnieuw gevoerd zou moeten gaan worden.

Een overgrote meerderheid van de schooldirecteuren wil dit wel, de GMR en staan er positief tegenover, maar in het veld en bij raadsleden leven er nog veel vragen.

Ik hoop dat al die vragen naar aanleiding van vandaag ook gesteld gaan worden zodat het uiteindelijke besluit op een nog groter draagvlak kan gaan rekenen.

Om niet alleen de informatie maar ook het wij gevoel een kans te geven deelden wij ook een collectieve workshop bodypercussie en kregen we een spiegel voorgehouden van stand up comedian Tom Sligting.

Mooi fenomeen: zo iemand zit in de zaal en luistert, zoekend naar aanleidingen voor grappen, komt op en doet in het begin niets anders dan terugggeven wat hij in de zaal hoorde. Hij herhaalt onze uitspraken en wij liggen in een deuk.

Om zoveel mogelijk informatie te kunnen geven hadden we al onze afdelingshoofden en projectleden fluoriserend gele jasjes aangegeven met een vraagteken er op.

Dat stond natuurlijk voor: heeft u vragen, stel ze ons.

Maar zoals de comedian het terug gaf en ik ook al tegen de afdelingshoofden had gezegd: als zelfs jullie het niet weten, hoe overtuigen we dan de aanwezigen dat we met iets goeds bezig zijn.

Vanwege het grote aantal vragn dat de “vraagtekenhesjes” kregen, ga ik er maar vanuit dat de meerderheid toch voor de vraagbaakinterpretatie ging.

Ik geloof dat deze bijeenkomst een groot succes is geweest en dat we onze samenwerking voor alle betrokkenen een mooi podium hebben kunnen geven. Zij die er niet waren hebben iets gemist.