Uit het vandaag bekend geworden concept verkiezingsprogramma van GroenLinks haalde in ieder geval het punt gratis kinderopvang de media.

18 jaar geleden ging mijn oudste zoon voor het eerst naar een kinderdagverblijf.
Zijn ouders studeerden beiden nog en hadden zogezegd geen cent te makken.
Onze ouderbijdrage lag op het minimum en omdat de creche zelf luiers en voeding verzorgde, was het net wel/net niet goedkoper op de opvang dan wanneer hij thuis was gebleven..

Tussen toen en nu ligt een heel scala aan maatregelen om de kinderopvang toegankelijker te maken, het bedrijfsleven meer mee te laten betalen, CAO afspraken, belastingmaatregelen.

Ellke nieuwe maatregel bracht een nieuwe bedreiging volgens mensen die er verstand van hadden. Bedrijfsopvang was uit den boze omdat het een scheiding tussen kinderen van werkende en niet werkende ouders al op vroege leeftijd tot stand zou brengen (dat zag ik ook niet zo zitten). Stimuleringsmaatregelen waren alleen toegankelijk voor bedrijfstakken voor de bedrijftakken met een goede CAO en niet voor de schoonmakers op Schiphol (was ook heel waar). Terugtrekking van de overheid binnen de kinderopvang leidde tot minder controle en dus tot minder kwaliteit. Een onstuimige groei met tegelijkertijd stijgende CAO afspraken in welzijnsland leidde tot hoge kosten en minder kwaliteit. (Bij de laatste twee had ik het gevoel dat daar door goed consumentbewustzijn wel een mouw aan te passen was, maar eerlijkheid gebied te zeggen dat mijn kinderen de kinderopvang toen al verlaten hadden).

Het blijft en bleef tobben om het zo maar te zeggen.
Ook nu weer staan ciritcasters voorop om aan te geven dat ook dit niet kan deugen: gratis kan nooit goed zijn.

Al zolang ik met de kinderopvang te maken heb, ben ik overtuigd van het feit dat datvoor ons land als geheel het beste functioneert als er een generieke regeling is: een basisvoorziening gratis of net niet (kosten voor luiers en voeding kun je waarschijnlijk best bij de ouders laten) waarbij het voor de ouder niet uitmaakt of hij/zij nou schoonmaker op Schiphol, administratief medewerker bij de ABN of hoogleraar Vrouwenstudies aan de UvA is.
Dat het voor een werkgever niet meer uitmaakt of hij nu wel of niet vruchtbare/jonge/oude werknemers aanneemt.

Ik hoop van harte dat een nieuw kabinet hier mee aan de slag gaat: wat er toe nu toe was heeft nog steeds niet goed genoeg gewerkt. Het scandinavisch model lonkt al jaren en een grotere participatie op de arbeidsmarkt gekoppeld aan emancipatie en het verdelen van zorgtaken komt met dit voorstel een stap dichterbij.

Voor mijn kinderen komt het te laat maar ik ben beslist niet te beroerd om staks mijn kleinkinderen in het kader van de intergenerationele verdeling van zorgtaken van de gratis kinderopvang te halen.

Daar heeft Oma nog voor gepleit vertel ik ze dan gewoon.