Vanochtend zoals gepland mijn eerste vergadering voor de PIKA commissie van het Nivon.

Samen met veel anderen verantwoordelijk voor de organisatie en programmering van het Pinksterkamp van het Nivon: drie dagen een kampeerterrein met een jaarlijks wisselend thema, activiteiten, bands, cabaret, kunst. poezie, dans, zang, film en sport voor 1000 mensen van jong jonger jongst tot jongeren, volwassenen en ouderen.

Het kamp draait geheel en al op vrijwilligers.

Meedraaien in de organisatie zat er met mijn werk nooit in, maar stond wel al jaren op mijn verlanglijstje.

De vonk sprong vanochtend meteen over en de invallen voor het volgende kamp vlogen over tafel. Gaaf om met een nieuwe groep mensen die je wel al van de voorgaande kampen kent aan een weer heel nieuw project te beginnen. Met daarnaast nog zoveel leuke herinneringen, heb ik er helemaal zin in.

Aan het eind van de middag langs bij het jaarlijkse Solidariteitsfestival in Oud-West, als bewoner en trouwe bezoekster helemaal op mijn plek, als nog wat onwennig oud-bestuurder wat aarzelend. Volstrekt overbodig want het onthaal was weer warm en de mensen Oud-West heel vertrouwd.