Vandaag wilden de zinnen even niet geprikkeld worden.

Opstaan in het donker, een zoon die liever in bed bleef liggen dan naar school: nog teveel jaar over tegen te weinig energie.

Ik zag het aan hem af en het gevoel van herkenning/sympathie kwam snel.

Even Rust, Reinheid en Regelmaat.

Dus een dagje versiebeheer, backups, alle emailcontacten in mapjes, alleen mails beantwoorden, niet zelf weer wat nieuws bedenken.

Telefoon beantwoorden met "he, ik heb je net in een mapje gestopt".

Aan het eind van de dag een keurig bureau en een beeldscherm met daarop mijn 10 projecten en 8 processen netjes gerankschikt in  Mindmanager met alle achterliggende stukken en mails keurig op hun plek.

En zelfs daar kun je zomaar gelukkig van worden.

Wow.

Mocht ik morgen weer een wild idee krijgen, dan weet ik waar ik het kan laten en…..waar ik het na de storm weer terug kan vinden.